sonbahar gibi

Bir rüzgâr esti, sensiz kaldım, Yine döküldü hatıralar. Cam kenarında sessiz bir akşam, Kokun kalmış, sanki hâlâ. (Ön-Nakarat) Gözlerimde solan renklerin izi, Kalbimde bir mevsim suskunluğu gizli. (Nakarat) Sonbahar gibi, yavaşça git, Ne söz kalsın ne de bir iz. Geri dönsen de, ben değilim, Bu kalp çoktan dondu, sessiz. (2. Kıta) Bir kahve soğur, düşünceler ağır, Caddelerde adımların yankısı var. Her köşe başında bir “keşke” durur, Ben geçerim, ama zaman durmaz. (Ön-Nakarat) Gözlerimde solan renklerin izi, Kalbimde bir mevsim suskunluğu gizli. (Nakarat) Sonbahar gibi, yavaşça git, Ne söz kalsın ne de bir iz. Geri dönsen de, ben değilim, Bu kalp çoktan dondu, sessiz. (Köprü) Bir yaprak düşer omzuma, Sanki sen dokunmuşsun gibi. Bir an ısınır içim ama, Yine üşür, sensiz şehir. (Nakarat - Akustik Final) Sonbahar gibi, yavaşça git, Ne söz kalsın ne de bir iz. Bir vedasın sen, adı hüzün, Biter içimde bu sessiz mevsim.