BİR BAHAR GİBİ GELDİN

Bir bahar akşamındaydı, Bir mayıs akşamında, İlk defa gördü gözlerim seni. Benzerini hiç görmemiş gibi Sana baktı gözlerim, derin derin. Kalbimde heyecan, bende bir utanç. Bakmaya çekindim, çekildi gözlerim. Uzaktan bir bakıştı bu ilk anda. Göz göze geldik mi bilemedim? Sonra konuştuk, tanış olduk. Nice sırlara vakıf olduk. Bir elmanın iki yarısıyız, dedim sana. Açıldı gözlerin o anda. Sevindin… Bu ne diyor, dedin Bir sözde kendinden geçiverdin. Hep sen konuştun, ben dinledim. Karşında bir kaç kelam edebildim. Bir bahar akşamıydı. Bir mayıs akşamında İlk defa gördü gözlerim seni. Dinledim gönül okşayan sözlerini. Neler anlattın neler... Hatırlamıyorum şimdi hiç birini. Alev olup yanmadı kalbim. Bir mıknatıs gibi tutulmadım. Senin de gözün tutmamıştı beni. İlk görüşte aşk değildi yaşadığımız. Ya sonra? Sonrasında... Ayıp olmasın, dedim evlendim. Hayatını hayatıma ekledim. Şimdi geçip giden yıllara bakınca İyi ki ayıp etmemişim, derim. Sende şaşırmıştın duyunca İyi ki ayıp etmemişsin, demiştin. Bak nasılda sevdik birbirimizi İyi ki ayıp etmemişiz değil mi? Bir bahar gibi geldin. Hayat getirdin hayatıma. Seninle şenlendi ruhum. Dert ortağım, sevdiğim oldun. Paylaştın yalnızlığımı. Ayıp olur şimdi yazmasam. Ayıp olur seni anmasam. Dünümüz neşe ve sevinçti. Bugünümüz ne şimdi? Hüzün, keder ve hasret... Ne bekliyor, bilemeyiz yarın bizi. Lakin bildiğimiz bir şey var: Seviyoruz birbirimizi. Bizi yazmış yaradan birbirimize İnanıyoruz gönülden sevgimize.