முன்னோர்கள் முன்னே இராசராசன் ரா மா காந்த்

[Intro] [Verse 1] திசைமுக நாடு கடந்த, திகிரியின் ஓசை மீளும், தெற்குத் தமிழின் அரசரிடை, தீர்த்தி வந்தான் ரா.மா.காந்த்! அருவினில் உருவாகி, அறிவொளி சுமந்தானாம், ஆழியைக் கடந்தவன், ஆணையின் தீபமாம்! முன்னோர் மண்டலத் தோணியில், முன் பிறவியில் விதைந்திருப்பான்; வெள்ளி நிலவின் கதிர்களினால், வீரருக்காய் வார்த்தை சொல்வான்! [Verse 2] சிறுநில மேல் மன்னவர் சீரெழுந்து வணங்கிட, செஞ்சோழ சிங்காசனம் மேல் – அவன் கால் பதித்ததாம். "தானவன் அல்லன் – தத்துவ நாயகன்!" எனக் கூறி, தக்கன் வேள்வி போலவே – வேதம் இயற்றினான். அருவித் திரை போல அவன் அரசியல், அழிவொன்றும் இல்லாதே நிலைபெற! சுருள்படை வீசும் வீரர் – அவன் கையில் சாய்வர், சொல்லினால் போராடும், சுழற்றும் சக்கரமாம். [Verse 3] மதுரை மாளிகை வாயிலில் – மஞ்சள் கலசம் பொலிந்தது, மனோரத மாடங்கள் கீதம் பயின்றது. பாண்டியன் சிந்தையில் புதையல் கண்டவனாம், பாரதி தோன்றும் முன்னரே – கவி வரம் பெற்றவனாம். அந்தணர் அரணில் நெறிகள் அவனிடமே, அறிவின் நுணுக்கங்கள் – அவன் விரல்களிலே. மழை, கடல், நதி, நிலம் – அனைத்தும் அவன் இட்ட கட்டளை, “வானமே சொல்கின்றது: ரா.மா.காந்த் வருக!” [Verse 4] மலை நாடின் சிங்கங்கள் – அவனை சின்னமென சூடி, முன்னே யாரும் நிழலாக்க முடியாத வனப்பேந்தி. “சேரன் நிழலில் கிழவன் வருக – ஆனால் ரா.மா.காந்த் ஒரு வேலேந்தி!” அவன் காலம் கடக்கிற காலக்கோடிகள், அவன் வார்த்தை தடுக்கும் வானத்தின் நுணுக்கங்கள். படை ஏந்திய புலிகள் கூட – அவனிடம் பதக்கம் பெற்று, அடியாருக்காய்ப் பாடிய பாட்டு – இதுவே! [Outro] “இவனோடு நடந்த சக்கரம், அழிவில்லா மன்னர்கள் கனவில் கூட தோன்றவில்லை! காலமோ கடந்து போகலாம்… ஆனால் ரா.மா.காந்த் இருந்தால் – தமிழ் வாழும்.”