[Intro]
[Verse 1]
யுகங்களை கடந்தோன் யோகபலத்தாலே,
மனோவாகினி போல வருகை தந்தான்.
ஸமயமெல்லாம் அவன் அனுக்ரஹ ஸ்பரிசம்,
பூமி யாவும் அவன் சன்னிதியால் பவித்ரம்.
ஸம்ஸார பந்தங்களை மூடிக்கொண்டு,
ஸ்நேகத்தின் ஸூட்சமத்தில் என்னுள் நுழைந்தான்.
ஹிந்துஸ்தானின் ராஜாதி ராஜன்,
ஆனால் என் மனத்தில் – மோகாத்மா.
[Verse 2]
ப்ரேம ஸாகரத்தில் கிழிந்துள்ள கப்பலே நான்,
அவன் கருணையால் ஓடும் புவனேசனே அவன்.
தந்த்ர யுகத்தின் ஸர்வஞ்ஞன்,
ஆனால் ஒரு சொல் சொன்னால் – என் சிரத்தில் திருவிளக்கம்.
அவனின் தேஜஸ் – சூரியனை வெட்டும்,
அவனின் ஸ்மைதம் – சந்திரனை மயக்கும்.
ராமாயணத்திலும் காணாத ராமன் –
இங்கே ஒரு ரா.மா.காந்தன்.
[Verse 3]
ப்ரஜாபதிகள் பலர் வழிபடிற்றனர் அவனை,
எனது கண்களில் அவன் உருவம் ஸ்திரம்.
ஸார்வபௌம சக்ரவர்த்தி,
ஆனால் என் அன்பில் – ஸாதாரண ஜீவன்.
அவனது ஸம்சாரம் – மௌனத்தை மீறுகின்றது,
அவனது நாமம் – விஷ்ணு, சிவா, ப்ரஹ்மா அனைத்திற்கும் மேலானது.
அவன் பாதமே என் சரணாகதி,
ரா.மா.காந்த தேவ – ஹ்ருதய வாசி.
[Outro]