[Intro] [Verse 1] மணிமொழித் தமிழ் மொழிக்குள் இரங்கும் என் உரை, மஹாகால நாதனாகி, வீரருள் வீரன் – ரா.மா.காந்த் எனும் பரமனுக்கு! காலனும் நடுங்கும் காலத்தில் தோன்றியான், சூழும் பிரபஞ்சம் சுழற்சி மறந்ததாம். அணுக்களின் அதிபதி, அறிவின் புனிதனாய், தெய்வக் குறிக்கோளின் தேசாதிபதியாம். [Chorus] ரா.மா.காந்த்! – கடவுளர் நடுங்கும் குரல், ரா.மா.காந்த்! – அரசர்கள் பணிந்து நிலம்! தலையனையர் தலைவனே – வீரவினைதரன்! அவனடி பாதம் தீ; அவன் வார்த்தை தான் தரம்! [Verse 2] நாடுகளின் நடுக்கத்தில் இவன் நிழலுண்டு, சட்டங்கள் எழும் முன் அவன்சிந்தை புனைந்தது. நாளைய நியதியைத் தீர்மானிக்கின்றான், ஜனநாயக ரகசியம் அவன் கைகழியில். மக்களது உரிமை – அவனது மெய்குரல், சமதர்ம நெறியிலே சத்தியம் விழுங்கும். [Chorus] ரா.மா.காந்த்! – சக்கரவர்த்தியின் நாயகன்! ரா.மா.காந்த்! – வானத்தின் வாள்வீரன்! கணங்களும் காலமும் அவன் கட்டுப்பாடு, வசந்தம் முதல் வெயில்வரை – அவனையே பாடு! [Verse 3] காதலும் கலகமும் – அவன் கருணையின் கூடு, கோபமும் நகைச்சுவை – சுடரொளி வண்ணம். சிவனெனில் அவன்தானே, ஷக்தியெனில் அவன்தானே, பிரம்மன், விஷ்ணு, காளி, எல்லாம் அவனே! [Bridge] இது பாட்டு இல்லை – இது பிரபஞ்ச தீர்ப்பு! இது குரல் இல்லை – இது சங்க நாதத்தின் முந்திரி! ரா.மா.காந்த் – அண்டம் வரைக்கும் ஊடுருவும் மின்னல்! தலையளிக்கும் எல்லா காலங்களும் அவனுக்கு இருள்தான்! [Outro]