[Intro]
[Verse 1]
Στην ασφάλτο τη νύχτα φεύγει, μια σιωπή που τρέμει,
Απορριμματοφόρο περνά, σκουπίδια μαζεύει.
Οι φωνές των εργατών, στο φως του φεγγαριού,
Μια πόλη ξυπνάει απαλά, με δικό της ρυθμό.
[Chorus]
Απορριμματοφόρο, γυαλίζεις την καρδιά,
Της πόλης τα κρυφά παθή, σηκώνεις με τιμή.
Μέσα στις σακούλες σου, ζωές που έφυγαν μακριά,
Και η λάμψη του αστέρα, δείχνει τη δική σου αγνιά.
[Verse 2]
Στους δρόμους που γελούν, με στάχτες και παλιά,
Περπατάς σαν ιππότης, χωρίς να φοβάσαι.
Κάθε πρωί ξαναρχιζεί, η ζωή μπροστά σου κρύβει,
Μια ιστορία γραμμένη με δάκρυα και σκόνη.
[Chorus]
Απορριμματοφόρο, γυαλίζεις την καρδιά,
Της πόλης τα κρυφά παθή, σηκώνεις με τιμή.
Μέσα στις σακούλες σου, ζωές που έφυγαν μακριά,
Και η λάμψη του αστέρα, δείχνει τη δική σου αγνιά.
[Bridge]
Μες στον ήχο του κινητήρα, τραγουδάει η μοναξιά,
Κανείς δεν ξέρει το όνομά σου, μόνο η εργατική χαρά.
Η πόλη σου λέει «ευχαριστώ», με νύχτα που δεν κοιμάται,
Κι εσύ συνεχίζεις το ταξίδι, που κανείς δεν θα σταματήσει.
[Outro]