Gece çöker üstüme,Yine kendimle kaldım KemalYorgun düşmüş düşü

Gece çöker üstüme, Yine kendimle kaldım Kemal Yorgun düşmüş düşüncelerim Biriktirdiğim onca pişmanlıkla beraber Kalbim ağır bir yük gibi Taşısam da aynı nedenler Ne kadar kaçsam da kendimden Yine bana çıkar tüm yollar, Kemal der… Biliyorum kolay değil Bazı yaralar hiç silinmiyor Amaiçimde bir ses var “Kemal, bırakma… her şey yeniden başlıyor.” Düştüm ama yoluma dönerim Kırıldım ama kendimi severim Hayat beni sınasa bile Ben kendi içimden güç alırım Belki eksik, belki yaralıyım Amahâlâ ayaktayım Her karanlık bittiğinde Yeni bir Kemal çıkar içimden Bazı sözler dokunur derine Susarım ama kalır içimde Yine de devam ederim Gözyaşlarımı göstermeden kendime Düşe kalka öğrendim Kim gerçek, kim değil Şimdi daha sakinim Kimseyi kırmadan kendimi seçtiğim için… Biliyorum kolay değil Bazı yaralar hemen silinmiyor Amaiçimde hep o ses var “Kemal, vazgeçme… yeniden başlıyor.”