Sevgi yoktu, ev buz gibi,
İstemek yasak, kalbim dargın.
Dünya ağır, ben hep donuk,
Yaşamadım, kaldım boşluk.
Kırık camlar, içimde ev,
Anılar çürük, gülmedim pek.
Sustular hep, ben de sustum,
Soramadım, sevilmek tek mi?
Gözlerim uykusuz, başım hep dolu,
Konuşmak istedim, dilim yok oldu.
Bir kez sarıl dedim, yankı gelmedi,
Duvarla büyüdüm, çocukken belli.
Sevilmek istedim,
İstemek suç mu?
Yalnız kaldım,
Dünya donuk.
Yaşamadım ben,
Sadece var oldum.
Kimsesiz bir çocuk,
Kalbim buz tutmuş.
Sokaklar anlardı belki halim,
Ev dediğin duvar, sıcak mı sandın?
Geceler sorar: “Neden burdasın?”
Cevabım yoktu, hâlâ sustum.
Kalbim düğüm, ruhumdan kaçtım,
Kendimi gördüm, göz göze baktım.
“Bu kim?” dedim, tanımadım,
Yaşamadım ben, ben olmadım.
Sevilmek istedim,
İstemek suç mu?
Yalnız kaldım,
Dünya donuk.
Yaşamadım ben,
Sadece var oldum.
Kimsesiz bir çocuk,
Kalbim buz tutmuş.